Een simpele vraag met een gecompliceert antwoord.
De levensduur van het rieten dak hangt af van ontzettend veel factoren die allemaal op hetzelfde moment een rol spelen onder anderen:

• het gebruikte riet,
• de hellingshoek van het dak,
• het vakmanschap van de rietdekker,
• de ligging van het pand,
• de gekozen bouwkundige constructie,

Bij al deze factoren kan men gewoon fouten maken met als gevolg een sterk verkorte levensduur. Of men kan voor 1 of meer van deze factoren een niet optimale oplossing kiezen met als gevolg een beetje kortere levensduur.
Wanneer een dak dan 20 tot 25 jaar meegaat (eigenlijk is dit te kort) dan is natuurlijk de vraag wat niet optimaal geweest is. Dit is dan een zeer moeilijk te beantwoorden vraag. In veel gevallen zal er een combinatie van factoren een rol spelen. Welke factor hoeveel bijdraagt is daarbij niet objectief vast te stellen. Er zijn wel algemene richtlijnen te geven:

• Tegenwoordig valt fijn riet qua levensduur bijna altijd tegen, zelden mee.
• Hoe meer vrije toegang van wind en zon rond het pand hoe beter.
  (geen schaduw op het dak, geen druppende bomen boven het riet).
• Zorg ervoor dat vocht vanuit de woning niet zonder belemmering in het dak terecht kan komen.
  (dit is bij veel traditionele daken op bestaande panden een onderschat probleem)
• Hoe steiler het dak hoe beter.
• Een goede rietdekker is een must, en de beste garantie dat u ook goed riet krijgt.

Voor nieuwe kapconstructies (al of niet op nieuwe woningen) zijn er maar twee goede constructies in verband met de wettelijk geeiste isolatie-waarde van het dak: een gebonden dak boven een isolatie-paneel met verhoogde tengel en rietlatten, en een schroefdak op een voor dit doel vervaardigd isolatie paneel. Beide leveren een goed en duurzaam dak mits de onderconstructie tocht dicht wordt uitgevoerd. Dus alle naden tussen de panelen van buiten af goed afpurren ! (de aannemer kan ook voor deze twee gevallen zelf een constructie opbouwen, het goed aanbrengen van een dampremmende laag aan de binnenkant bepaalt dan de kwaliteit van de constructie en dus voor een groot gedeelte ook de potentiele levensduur van het dak)

Wanneer alle factoren optimaal worden gekozen zou een traditioneel gebonden dak beter moeten zijn en iets sneller drogen dan een schroefdak en dus een iets langere levensduur moeten hebben. In de praktijk is dit echter niet aantoonbaar terug te vinden, wij zien een overmaat aan problemen met gebonden constructies. Meestal zijn er dus ook andere factoren die een belangrijke(re) rol spelen dan de gekozen constructie waarbij de keuze van het riet de moeilijkst te beoordelen maar ook een van de belangrijkste is.

Veel rietdekkers kiezen voor een schroefdak en zorgen dat de overige factoren optimaal zijn. Treft u een rietdekker die voor traditioneel kiest, is dit dus zeker even goed mits ook de overige factoren goed in de gaten worden gehouden.

Vanaf 1971 zijn de eerste gesloten constructies toegepast. Eerst als spijkerdak later als schroefdak. Het schroefdak is een verbeterd spijker dak, beide gaan uit van een gesloten onderconstructie waarbij het riet spouwloos op een dichte ondergrond wordt aangebracht.

Op het moment van schrijven (2018) is er dus 47 jaar ervaring met de gesloten constructie.

Neen, helaas niet.
Alle riet dat aan zonlicht wordt blootgesteld zal in 2 jaar verkleuren tot een grijsbruine tint.
Dit betekent ook dat verschil in kleur van de onderlinge bossen, een zogenaamd "dambordpatroon", binnen 2 jaar niet meer te zien zal zijn. Een duidelijk verschil bij dit dambordpatroon moet gemaakt worden tussen kleurverschil in gezond riet en verschil in kleur omdat bepaalde bossen kwalitatief niet goed zijn. (verbroeid en verspochten riet) Dit riet behoort niet gedekt te worden.Een dambordpatroon in een nieuw gedekt dak met gezond riet is een normaal verschijnsel. Wel bestaat er een groot verschil tussen schoon riet en riet waar een laag alg opzit. Het laatste is smerig zwart. Een schoon dak ziet er ook in grijsbruine staat mooi uit.

Rietdekken is geen seizoenswerk meer.
Vroeger was rietdekken seizoenswerk, voornamelijk omdat rietdekkers in de winter zelf riet hun sneden. Men had in de winter gewoon geen of weinig tijd om te dekken. Tegenwoordig werkt men gewoon door omdat het rietsnijden door andere, gespecialiseerde bedrijven is overgenomen.  Er zijn twee restricties met rietdekken:

1. als het regent is nieuw rietdekwerk niet mogelijk
2. als het vriest (of het rietpakket nog bevroren is) laat het dak schoonmaak- of reparatiewerk niet altijd toe. Nieuw werk kan bij vorst en droog weer prima uitgevoerd worden.

Dat een rieten dak duur is in de verzekering is een oud verhaal wat nog steeds de ronde doet. Door de introductie van het schroefdak (voorheen het spijkerdak, uitgevonden in 1971) is het brandrisico van het rieten dak enorm beperkt. Verzekeraars onderschrijven dit door het verlagen van de premies. De premie van een rietgedekt schroefdak is vergelijkbaar met dat van een pannendak. Verzekeraar Van Lanschot Chabot voert de zogenaamde Rietpolis, welke aan de wieg heeft gestaan van lage verzekeringspremies van rieten daken.